به گزارش ايسكا، اعتقاد مسلمانان بر كامل بودن دينشان و نيز ضرورت انطباق رفتارهاي مسلمانان با آن، موجب گرديد تا كوشش هاي زيادي از سوي دسته اي از دينداران و به ويژه حاكمان صورت گيرد تا خويشتن را پايبند به ديانت و رفتارشان را مورد تأييد دين نشان دهند. در اين ميان از آنجاكه اين امر مي توانست با روايات پيش‌گويي‌كننده حداقل براي توده مردم قابل اثبات باشد، از اين رو اين افراد تلاش داشتند تا با ساخت اين روايات، مؤيداتي براي رفتار و حكومت خود بياورند.
هدف اين پژوهش، شناسايي روايات ساختگي از واقعي است و تبيين اين كه چه دسته از روايات و اخبار به حكم نگرش هاي مومنانه پديد آمد و چه ميزان آنها تابع اغراض و اهداف سياسي يا فرهنگي و اجتماعي رخ نموده‌اند و كدامين آنها به راستي از مبدأ حق صادر شده‌اند.
مؤلف با جست و جو در متون كهن اوليه، ذهنيت عرب پيش از اسلام و آبشخور آن را دربارۀ غيبيات مطرح كرده و با ذكر نمونه‌هاي بسياري، به ارزيابي آنها پرداخته است.
در اين نوشتار، نخست توصيفي از ابعاد جغرافيايي، تاريخي، فرهنگي، اجتماعي و اقتصادي جهان عرب در قبل از اسلام ارائه شده و حوادث مهم رخدادنموده در اين بلاد، به ويژه سرزمين «حجاز» بيان شده است. آنگاه ديدگاه قرآن و حديث در ثبت وقايعنگاري بيان شده و به معرفي افرادي از صحابه در ارائۀ اخبار و حوادث زمان صدر اسلام و تأثيرگذاري آنها در به وجود آمدن اين حوادث پرداخته شده است.
در ادامه، نگارنده به بيان مهمترين حوادث «صدر اسلام» تا زمان حكومت امويان، به ويژه جنگهاي صدر اسلام، جنگهاي حضرت علي (ع) در زمان خلافت «واقعه عاشورا»، «قيام مختار ثقفي»، «قيام زيد بن علي» و ظلم و ستم حاكمان اموي ميپردازد.
انتهاي پيام/ 110