شیعیان در ادوار مختلف به دنبال استخراج و فهم زوایای گوناگون زندگانی معصومین علیهم السلام از لابلای منابع اولیه بوده اند این در حالی است که بررسی منابع دربردارنده زندگانی معصومان علیهم السلام نشان می دهد این منابع گاه دربردارنده اخبار و گزارش هایی است که با معیارهای پذیرفته شدده علمی سازگاری ندارد و نمی توان به صرف انتساب به معصومان علیهم السلام آن را پذیرفت ، منابعی که در دوره های مختلف و با دیدگاه ها و شرایط متفاوت نگاشته شده است .

کتاب حاضر به معرفی و بررسی بخشی از این آثار در محدوده زمانی قرن هفتم تا دوازدهم هجری قمری می پردازد و نمای کلی هریک را بیان می کند . این دوره که عصر میانی تاریخ اسلام و تشیع است ، از زمان اربلی مولف کشف الغمه تازمان علمی مجلسی را دربرمی گیرد . انتخاب این قلمرو زمانی از آن رو است که نویسندگان دیگر به بخش های دیگری پرداخته اند .