به گزارش ايسكا، رسالت اين نوشتار اين بوده است كه به دور از نزديك شدن به مباحث كلامى چون سازگارى مشاوره با عصمت اهل بيت (ع) و... نشان دهد كه ايشان به تأسى از قرآن و رسول گرامى اسلام (ص) و نظر به اهميت و سازندگى موضوع مشورت و آثارى كه بر آن مترتب است، با انگيزه هاى مختلف در امور مهم گوناگون، اعم از موارد سياسى، نظامى، اجتماعى و امور شخصى و خانوادگى، هم مشورت خواهى و هم مشورت دهى داشته اند. در گفتار آن حضرات نيز به ضرورت، اهميت و فوايد مشورت، اوصاف سلبى و اثباتى مشاوران و مطالب ديگرى در باره رايزنى پرداخته شده است.
مطالب اين كتاب كه پس از كاوش بسيار در منابع مختلف فراهم شد، در چهار فصل نگارش يافته است و در نوع خود، كارى نو به شمار مى آيد:
فصل اول: كليات؛ پس از بحث مفهومى به تاريخچه مشورت، ديدگاه قرآن كريم و سيره و سنت رسول خدا (ص) درباره اين امر پرداخته است. چرايى و علل مشورت معصومان (ع) نيز از مطالبى است كه به اجمال از آن بحث شده است.
فصل دوم: به سخنان گهربار اهل بيت (ع) اختصاص دارد. مطالب اين فصل به صورت دسته بندى شده و در محورهايى، چون: نياز به مشورت، صفات مشاوران، مشورت با زنان، وظايف مشورت خواه و مشاور، ثمرات و دستاورد مشاوره و...آورده شدهاست. سعى شده است كه تا حد امكان، افزون بر ترجمه اين سخنان، متن عربى آنها نيز آورده شود تا راه دسترسى به مطالب براى كاوش و جست و جوى محققان و ارائه كار جديد با رويكردى ديگر آسان تر باشد؛ ضمن آنكه عبارات اصلى روايات، نورانيت خاص خود را دارند و طبيعت كار، اقتضاى آن را دارد.
فصل سوم: تحت عنوان مشورت خواهى معصومان (ع) است و در آن به ترتيب امامان، نخست از رايزنى هاى گزارش شده از اميرمؤمنان (ع) سخن گفته شده و مشورت هاى آن حضرت در امور سياسى، نظامى، قضايى، شخصى و خانوادگى يادآورى شده است. سپس از مشورت خواهى هاى ديگر ائمه (ع) سخن به ميان آمده است كه موارد انعكاس يافته آن در منابع، بسيار محدود و اندك است.
فصل چهارم: به مشورت دهى ساير امامان مى پردازد. اهلبيت (ع) به دليل شخصيت جامع الاطراف و داشتن رأى صائب، پيوسته در عرصه هاى مختلف سياسى و اجتماعى، طرف مشورت مردم، بهويژه حاكمان و حتى دشمنانشان قرار مى گرفتند و ايشان نيز از ابراز رأى و خيرخواهى دريغ نمى ورزيدند، به ويژه جايى كه پاى مصالح اسلام و مسلمانان در كار بوده است.
انتهاي پيام/ 110