دکتر توحیدی نیا در ارتباط با این موضوع گفتند: دو مفروض اصلی در رابطه با موضوع سیره شناسی باید مدنظر قرار گیرد. اول ضرورت ابتنا بر ادادبیات علوم اجتماعی و مفروض دوم نیز میان رشته ای بودن این مطالعات است. مفهوم «معصوم» از جامعیت بیشتری برخوردار است و در این مطالعات باید از عبارت معصومان باید استفاده شود. از جمله مشکلات مطالعات سیره شناسی، مشخص نبودن قلمرو موضوع و همچنین وجود فهم های متفاوت از شخصیت معصومان علیهم السلام است. علاوه بر اینها، نسبت و ظرفیت حوزه سیره شناسی در بحث شناخت و الگو قرار دادن معصومان علیهم السلام مشخص نیست. در نهایت هم هنوز برای ما تثبیت نشده است که موضوع مطالعاتی خود را در این حوزه با چه مفهومی معرفی کنیم.

ایشان در بخش دیگری از صحبت هایشان درباره ظرفیت علوم مختلف در مطالعات سیره اظهار داشتند که «تاریخ» توان تصویرسازی از زندگانی معصومان علیهم السلام را ندارد. علم «کلام» هم به تنهایی و بدون کمک گرفتن از تاریخ از این ترسیم ناتوان است. در بحث سیره معصومان علیهم السلام ما باید در مواجهه باسایر رشته ها بتوانیم کار خودمان را به صورت علمی و متقن معرفی کنیم.

آنچه که پیشینیان در رابطه با سیره گفته اند مبتنی بر مطالعات منابع عربی و اندیشمندان عرب است. آنچه که ما باید در مطالعات سیره شناسی ارائه دهیم تصویر شخصیت معصومان علیهم السلام است. یک خطای بزرگ در مطالعات سیره، رفتن سراغ اصول است. در حالی که ما باید جزئیات را مدنظر قرار داده و روی آنها تمرکز داشته باشیم. در این صورت کارایی مطالعات سیره ارتقاء خواهد یافت. ضمن اینکه باید به این نکته نیز توجه داشت که سیره نمی تواند با مطالعات فعلی بی ارتباط باشد و تصویری که از شرایط زندگانی معصومان علیهم السلام ارائه می شود نیز می توان با جامعه امروزی همخوانی داشته باشد.

در پایان، حضار در جلسه مطالب و سوالاتی مطرح کردند که با آنها پاسخ داده شد.